-
1 inquire
[ɪn'kwaɪə(r)] 1. vipytać (zapytać perf or spytać perf)2. vtto inquire (about) — pytać (zapytać perf or spytać perf) o +acc
to inquire when/where/whether — dowiadywać się, kiedy/gdzie/czy
Phrasal Verbs:* * *1) (to ask: He inquired the way to the art gallery; She inquired what time the bus left.) pytać2) ((with about) to ask for information about: They inquired about trains to London.) zasięgać informacji3) ((with after) to ask for information about the state of (eg a person's health): He enquired after her mother.) dowiadywać się4) ((with for) to ask to see or talk to (a person): Someone rang up inquiring for you, but you were out.) dopytywać się5) ((with for) to ask for (goods in a shop etc): Several people have been inquiring for the new catalogue.) pytać się6) ((with into) to try to discover the facts of: The police are inquiring into the matter.) badać•- inquiry- make inquiries -
2 hesitate
['hɛzɪteɪt]vidon't hesitate to see a doctor if you are worried — nie zwlekaj z wizytą u lekarza, jeśli coś cię niepokoi
* * *['heziteit]1) (to pause briefly eg because of uncertainty: He hesitated before answering; The diver hesitated for a minute on the diving-board.) wahać się2) (to be unwilling (to do something) eg because one is not sure it is right: I hesitate to say he lied but he certainly misled me; Don't hesitate to tell me if you have any complaints.) być niezdecydowanym•- hesitant
- hesitantly
- hesitation -
3 ask after
vt fusshe asked after you — pytała o ciebie, pytała, co u ciebie (słychać)
* * *(to make inquiries about the health etc of: She asked after his father.) pytać o, dopytywać się o
См. также в других словарях:
pytać się – spytać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co pytać I – spytać: Pytać się o godzinę, o miejsce postoju, o rodzinę. Trzeba spytać się o drogę do miasta. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie pytać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co nie pytać: Gdy kogoś lubię, nie pytam się o jego poglądy polityczne. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pytać — ndk I, pytaćam, pytaćasz, pytaćają, pytaćaj, pytaćał, pytaćany 1. «zwracać się do kogoś w formie wymagającej odpowiedzi w celu uzyskania jakiejś informacji, wiadomości, zezwolenia na coś; informować się, indagować, zapytywać» Pytać o drogę, o… … Słownik języka polskiego
się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… … Słownik języka polskiego
spytać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pytać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie pytać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nie pytaćam, nie pytaća, nie pytaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} nie interesować się czymś, nie dbać o coś, nie zważać na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy spotykał ładną dziewczynę, nie pytał o nic, natychmiast proponował … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… … Słownik języka polskiego
przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
